یکی از بهترین راه‌ها برای افزایش محبت و دوستی میان مؤمنان، سفرهای دسته‌جمعی و به‌ویژه سفر به دل طبیعت است. وقتی در کنار تفریح و شادی، عبادت هم به صورت گروهی انجام شود، دل‌ها به هم نزدیک‌تر می‌شود و محبت‌ها بیشتر می‌گردد. مخصوصاً وقتی مردم، به‌ویژه جوانان، ما طلبه‌ها و روحانیون را در زمین فوتبال، استخر یا در حال تفریح و بازی ببینند، احساس می‌کنند ما هم از جنس خودشان هستیم و از دل مردم برخاسته‌ایم. این نزدیکی باعث می‌شود سخنان ما تأثیر بیشتری بر دل‌ها بگذارد. این رفتار را در سیره پیامبران و امامان معصوم (علیهم‌السلام) و بسیاری از علما و بزرگان نیز می‌بینیم؛ که با مردم بودند و در کنارشان زندگی می‌کردند.

One of the best ways to strengthen love and friendship among believers is through group trips, especially to nature. When collective worship is combined with moments of recreation and joy, hearts draw closer, and affection grows. Particularly when people, especially the youth, see us scholars and clerics on the football field, in the swimming pool, or enjoying leisure time, they feel a greater sense of closeness, realizing that we, too, are just like them, born from among the people. This proximity naturally increases the impact of our words. We observe this approach in the lives of the Prophets, the Infallible Imams (peace be upon them), and many great scholars, who lived among the people and shared their lives.